سلام
مطالب جالبي نوشتين ،مخصوصا بند آخر ... لبخند زدن واقعا تاثير گذاره... اين دو ماه اول تدريس براي من که سراسر تجربه بوده و هر روز چيزهاي تازه اي ياد گرفتم... درباره ي روش هايي که براي تدريس مناسبتره، نوع برخورد با دانش آموزا، موضوعاتي که ميشه تو کلاس راجع بهشون صحبت کرد...
الحمدلله تا اينجا با دانش اموزام ارتباط خوبي داشتم شايد يه دليلش اينه که فاصله ي سني زيادي با هم نداريم... و اينکه گاهي فرصت ميشه پاي تخته براشون يه بيت شعر يا جمله ي ادبي بنويسم يا يه داستان کوتاه تعريف کنم. و اينکه هنوز! باهاشون دعوا نکردم( از نوع درست و حسابيش!)
البته اينم بگم انقدر اين تعطيليا زياد شده که مجبورم براي جبران عقب موندن از درس ازين به بعد بيشتر به فکر درس دادن باشم!
براتون ارزوي موفقيت روز افزون دارم.